A1-A2 Vanzelfsprekend

zapis w NL: v – wymawiane jak polskie w

zapis w NL: w – „dwuwargowe w”; zawsze dźwięczne! Brzmi mniej więcej jak dźwięk pomiędzy polskimi 'W' oraz 'Ł'

zapis w NL: ng oraz 'n' przed 'k', 'g' i 'ch' – tylnojęzykowe n jak 'n' w polskim 'bank'

zapis w NL: g – jak polskie g – występuje w niderlandzkim wyłącznie w wyrazach obcego pochodzenia np. game, goal

zapis w NL: g, ch – wymawiane jak polskie ch lub bardziej „charcząco”. W niektórych dialektach g może być wymawiane dźwięcznie.

zapis w NL: h – wymawiane inaczej niż polskie h/ch – przydech (lekkie h wymawiane z rozluźnionym gardłem i krtanią, powietrze przepływa swobodnie)

zapis w NL: sj (w wyrazach obcych także sh, ch) – wymawiane pomiędzy polskimi sz oraz ś

zapis w NL: tsj (w wyrazach obcych także ch) – wymawiane między polskimi cz oraz ć

zapis w NL: dzj (w wyrazach obcych także dj, j) – wymawiane między polskimi dż oraz dź

zapis w NL: tj, dj w zdrobnieniach – wymawiane podobnie do polskiego ć

zapis w NL: a w zamkniętych sylabach – bardziej zaokrąglone od polskiego a, odrobine zbliża się do o

zapis w NL: a w otwartych sylabach lub aa – długa wersja polskiego a

zapis w NL: e w zamkniętych, akcentowanych sylabach – dokładnie tak jak polskie e

zapis w NL: e w otwartych sylabach, é lub ee – długi dźwięk między polskim e oraz i

zapis w NL: nieakcentowane e, przedrostki be-, ge-, er-, ver-, i w końcówce -ig, -lijk /lək/ oraz -elijk /ələk/ – podobne do polskiego e, ale wymawiane bez otwierania ust na boki, wszystkie ruchome części jamy ustnej i gardła pozostają w pozycji spoczynkowej

zapis w NL: i w sylabach zamkniętych (nielicząc -isch) (zapisywane też jako y w zamkniętych sylabach w wyrazach obcego pochodzenia) – wymawiane jak polskie y

zapis w NL: ie, i w isch, i w sylabach otwartych (czasem zapisywane i lub y w wyrazach obcego pochodzenia – sylaby otwarte) – wymawiane jak polskie i

zapis w NL: ie przed r (w wyrazach obcego pochodzenia jako y lub i) – wymawiane jak polskie i, ale dłużej

zapis w NL: o w sylabach zamkniętych – wymawiane dokładnie tak jak polskie o

zapis w NL: o w sylabach otwartych lub oo – wymawiane jako długi dźwięk między polskimi o oraz u

zapis w NL: oe – wymawiane dokładnie jak polskie u

zapis w NL: oe przed r (także ui w wyrazach obcych np. cruise) – wymawiane jak polskie u, ale dłużej

zapis w NL: u w sylabach zamkniętych – wymawiane jak polskie y, ale z ustami zaokrąglonymi do u

zapis w NL: u w sylabach otwartych lub uu – wymawiane jak polskie i, ale z ustami zaokrąglonymi do u

zapis w NL: uu przed r lub u + r + samogłoska – wymawiane jak polskie i, ale z ustami zaokrąglonymi do u oraz dłużej niż polskie samogłoski

zapis w NL: eu – wymawiane jak polskie y, ale długo oraz z ustami zaokrąglonymi do u

zapis w NL: ei lub ij – wymawiane jak polskie ej, ale z ustami mocno otwartymi w dół (szczęka nisko opada). W Holandii może przybierać formę dźwięku pośredniego między polskimi aj oraz ej

zapis w NL: ui – wymawiamy ej z ustami zaokrąglonymi do u; w Holandii wymawiamy najpierw krótkie niderlandzkie a, a potem uu

zapis w NL: au, auw, ou, ouw – podobnie do polskiego au w wyrazie auto, przy czym 'a' jest bardziej zaokrąglone i zbliżone odrobinę do o

zapis w NL: oi – jak polskie oj

zapis w NL: ai – podobnie do polskiego aj, przy czym 'a' jest bardziej zaokrąglone i zbliżone odrobinę do polskiego o

zapis w NL: ieuw – jak polskie ił

zapis w NL: uw – najpierw wymawiamy i z ustami zaokrąglonymi do u, a potem polskie Ł

zapis w NL: oei – jak polskie uj

zapis w NL: eeuw – najpierw wymawiamy długi dźwięk między e oraz i, a następnie polskie Ł

zapis w NL: ooi – najpierw wymawiamy długi dźwięk między o oraz u, a następnie polskie J

zapis w NL: aai – wymawiamy aj z długim a